Rem
sporen
Hoge nood op de
truck? Helaas heb
je als trucker niet altijd en overal de luxe van
een schoon toilet. Ook in het relatief propere Nederland niet. Hoe komt
dat? Wat kan beter? En is er toekomst voor het Truck Toilet?
Geschreven
voor Nieuwsblad Transport, augustus 2022
Koning, keizer, admiraal... iedereen weet wat het is om plotseling te
moeten. In de meeste beroepen
is een wc altijd op sprintafstand, maar niet voor wie de hele dag
onderweg is. Zeker voor truckers met darmproblemen of een zwakke
blaas kan het sanitair een enorm issue zijn. Wat een afknapper,
bijvoorbeeld, als je met hoge nood een parkeerplek hebt gezocht maar
het buitentoilet een kot blijkt waar je nog geen seconde wilt blijven.
Volle potten, poep op de bril, kapotte kranen,
slingers papier in plassen urine, alles stank en smerigheid…
hoeveel chauffeurs zullen al weleens hun toevlucht tot de bosjes hebben
gezocht? En daar vervolgens hebben gemerkt dat ze niet de eerste waren?
Plassen in een bidon
Bianca D, die werkt voor een groot transportbedrijf in het
oosten van het land, heeft na 17 jaar langs de weg alles al
zo’n
beetje meegemaakt. ‘Wie denkt dat het in Nederland wel
meevalt,’ zegt ze, ‘heeft of niet goed gekeken of
toevallig
veel geluk gehad. Veel wc’s zijn te smerig om te gebruiken.
Zelf
plas ik weleens in een bidon, die ik later in een put giet. Als ik
onderweg moet poepen doe ik dat of bij de klant of in een tankstation
met een wc in de shop. In de regel zijn de wc’s waar je
betalen
moet, wel schoner. Maar in de bosjes? Nooit! En niet alleen omdat ik
bang ben voor spinnen.’
Hoe het gesteld is met de wc’s langs de Nederlandse wegen,
wordt
elke paar jaar door de ANWB onderzocht. In 2014 bleek dat betaalde
wc’s - toen 30 van de 50 - inderdaad vaak schoner zijn. Van
de
tien smerigste behoorden er acht tot de gratis plekken. Toen in 2021 de
staat van het sanitair opnieuw werd gepeild, nu als onderdeel van het
hele pakket aan voorzieningen bij tankstations, waren de verschillen
opmerkelijk. Zo kreeg het toiletbezoek een bedroevende 2 in Zurich,
Harderwijk Food Court, Barneveld, Vrijenban Ruyven, Meerkerk en Uden
Food Court, en was er een glansrijke 8 voor stopplaats Leekerlande,
Struik/De Bolder, Varakker, de Lucht Oost, Wouwse Tol en Hazeldonk.
Witte kentekens
De grote groep wc’s bleef echter steken op een cijfer rond de
5,
wat betekent dat er nog altijd veel te wensen overblijft als het gaat
om het deponeren van een boodschap langs de snelweg. Maar is dit het
ergste? Bianca had jaren geleden een bijna traumatische ervaring op
het gebied van hygiëne op verzorgingsplaatsen. ‘Het
was op
de grens met België. Ik was daar in het donker aangekomen en
gaan
slapen. ’s Morgens deed ik een rondje om de truck toen mijn
oog
viel op een schuine helling naar de weg. Het rook er al verre van fijn,
maar toen ik keek… echt waar, van boven tot onder vol met
poep.
Ik ben ingestapt en weggereden. Als ik er nog aan
denk…’
De betreffende stopplek is niet de enige waar zich het sanitair tot de
randen van het terrein lijkt uit te strekken. Vooral op de grotere
plaatsen langs de A2 en de A50 is het vaak raak, aldus Davidson. Ze
durft de stelling aan dat er een verband bestaat met de langdurige
aanwezigheid van Oost-Europese chauffeurs. ‘Misschien willen
ze
die 50 of 70 cent voor een wc-bezoek niet betalen omdat ze zich al
uitgebuit voelen, misschien is het verveling, of kan het ze gewoon niet
schelen. De goeden niet te na gesproken: je ziet de meeste vervuiling
toch wel rond de witte kentekens ontstaan.’
Normale rust
Met de nieuwe regels rond rij- en rusttijden uit het
EU-mobiliteitspakket zou op papier een einde moeten komen aan het
trieste en niet tot grote properheid inspirerende nomadenbestaan van de
vele Poolse en Roemeense chauffeurs, die – zo erkent ook
Bianca,
ons land maar al te hard nodig heeft. Onderdeel van het pakket dat
arbeidsomstandigheden in EU-landen gelijk poogt te trekken, is dat de
normale rust onderweg moet worden genoten in ‘een passende,
gendervriendelijke locatie met sanitaire voorzieningen op kosten van de
werkgever.’ Denk aan een hotel, hostel of vakantiehuisje. Ook
moet de werkgever de buitenlandse chauffeur in staat stellen om elke
vier weken naar huis te gaan.
Of deze maatregel goed wordt nageleefd en of op naleving wordt
toegezien? Volgens een bericht op truckersplatform BigTruck begin juli
is de handhaving – een verantwoordelijkheid van Inspectie
Leefomgeving en Transport, duidelijk onder de maat. Van de 80 controles
die ILT onlangs uitvoerde in de Benelux bleken er slechts 12 in
Nederland te zijn geweest. En nog mooier: op het doorbrengen van de
weekendrust in de cabine zou sowieso niet worden gecontroleerd.
Vrij spel
Bij BigTruck is het beeld ontstaan, zo meldt het artikel, dat
buitenlanders in ons land vrij spel hebben. Maar vrij spel…
is
er één vrachtwagenchauffeur die uit overtuiging
zijn
weekend doorbrengt op een winderige parkeerplaats langs de weg?
Misschien zou vogelvrij een passender term zijn. In hoeverre
transportbedrijven zelf verantwoordelijkheid nemen voor de sociale
omstandigheden van hun buitenlandse rijders, is moeilijk te meten.
Vervoersbedrijven staan duidelijk niet in de rij om er een boekje over
open te doen, zo blijkt wel uit een voorzichtige verkenning in diverse
delen van het land. Ze zijn blij als ze de planning rondkrijgen.
De overheidsinspectie zal er in ieder geval harder aan moeten trekken,
vindt ondernemersorganisatie Transport en Logistiek Nederland.
‘Succesvolle wet- en regelgeving staat of valt met
handhaving,’ geeft hun woordvoerder aan. De organisatie wijst
daarnaast op het problematisch ‘tekort aan parkeerplaatsen
voor
chauffeurs om veilig, comfortabel en hygiënisch aan hun pauze-
en
rustverplichtingen te kunnen voldoen.’ Langs twee belangrijke
vrachtroutes Amsterdam-Hoorn en Rotterdam-Nijmegen wordt wel gewerkt
aan uitbreiding, via het Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en
Transport van de overheid (MIRT-corridors), maar dit gaat moeizaam en
traag, aldus TLN.
Remsporen
Terug naar de wc. Het komt erop neer dat je als trucker van geluk mag
spreken op een schone wc terecht te kunnen. Zou je niet beter af zijn
met eigen sanitair? Waarschijnlijk hebben velen wel een emmer met
deksel voor noodgevallen, zo denkt Bianca. Over een chemisch
toilet of Porta Potti in de cabine zijn de berichten wisselend. Het
klotsen van vloeistof en het relatief grote ruimtebeslag worden als
bezwaren genoemd. Daarbij hebben sommige chauffeurs liever geen
uitwerpselen in hun leef- en slaapruimte.
Misschien dat de uitvinding van voormalig chauffeur Herman Ribberink
uit Hardenberg kansrijker is. Samen met een partner werkt Ribberink al
enkele jaren aan zijn Truck Toilet, een uitschuifbare wc-bril onder het
bed in de cabine waar een zak in gehangen wordt. De ontlasting
verandert door een poeder in een reukloze gel, die met de luchtdicht
afgesloten zak samen kan worden weggegooid. ‘De grote
meerwaarde,’ aldus Ribberink, ‘is dat er geen water
hoeft
te worden gebruikt en er weinig ruimte nodig is.’
Na
verscheidene
aanpassingen, onder andere aan de vorm van de bril en het draagvermogen
van de rails (nu gegarandeerd tot 115 kg) komen de eerste 100 stuks
rond begin augustus dit jaar op de markt. Misschien niet om de
zaterdagkrant op te lezen, omschrijft internationaal chauffeur Henk
Brink op een filmpje van RTV Oost na het testen van het toilet, maar
prima te doen bij noodgevallen. Remsporen zul je er in ieder geval niet
van krijgen. En mogelijk, zo hoopt uitvinder Ribberink, dat dit meer
dames met interesse voor het vak over de streep kan trekken.
Naschrift:
Truck-toilet failliet
In mei
2024 is het bedrijf Truck-Toilet van Herman Ribberink en zijn partner
failliet gegaan doordat één schuldeiser niet op
tijd kon worden betaald. Ontzettend jammer. Er was vraag, maar
nog net niet genoeg.
Dit stuk is geschreven door
Yvonne van Osch voor het Nieuwsblad Transport (lees hier hun eigen versie)
Tekstbureau
Yvonne van Osch
Binnenkadijk 117, 1018 ZE Amsterdam
opschrift@tip.nl | 06-37313100