Yvonne van Osch voor
Gemeente Amsterdam
Meedenkgesprek Zorgzame buurten
#1 Toekomstbestendige woonvormen
De
ouderenwoning van de toekomst? Gelijkvloers en lekker met elkaar
Waar en
hoe kan de exploderende groep ouderen met afnemende weerbaarheid straks
gehuisvest worden? Aan dromen, ideeën en initiatieven
ontbreekt het niet, zo bleek 8 juli 2024 tijdens de eerste van een
serie
meedenkgesprekken georganiseerd door Stadsdeel Centrum. Maar de
uitvoering zal nog wat voeten in de aarde hebben.
Gepost
door Yvonne van Osch op 7 november 2024
Geclusterde woonvormen met een kroeg, een filmzaal, een kluskamer en
voorzieningen op loop- of rolafstand onder één
dak, daarbij een centrale balie en zeeën van liefst groene
ruimte om elkaar – jong en oud - te ontmoeten en leuke dingen
te doen. Aldus – vrij vertaald, een droom van de
ouderenwoning van de toekomst, zoals die in Amsterdam centrum blijkt te
leven.
Stadsdeelwethouder Lotte Terwel voelt de druk. Rond 2030 zal het
huidige aantal 85-plussers in het centrum verdubbeld zijn.
Waar moeten al die mensen wonen? Hoe zal de zorg geregeld zijn, het
sociale verkeer? Ze hoopt dat goede ideeën, kansen en
doe-kracht elkaar op tijd zullen vinden. Daarom heeft ze een serie
meedenkgesprekken op touw gezet onder de titel Zorgzame buurten.
Aan de deelnemers van de aftrap van de serie zal het niet liggen. In de
zaal van de Keizersgrachtkerk een kleine honderd overwegend witte en
fit uitziende pensionado’s die als bewoner en/of vrijwilliger
gekomen zijn, naast een grote groep professionals uit de wereld van
bouwen, zorg en wonen.
Grijze tornado
De vraag die dus op tafel ligt: hoe kunnen we voorsorteren op de grijze
tornado die zeker gaat komen? Op dit moment heerst de (relatieve)
stilte voor de storm. Een inventarisatie van kwartiermaker ouderenzorg
Sanne van der Lelij laat zien dat de meeste 65-plussers in
het centrum zeer tevreden zijn én met de woning
én met de buurt waarin ze wonen. Meer dan de helft van de
respondenten denkt absoluut niet aan verhuizen in de komende twee jaar.
Zorgen over later leven echter bij vrijwel iedereen. Komen we straks de
trap nog op, hoe krijgen we geschikte zorg in huis, waar laten we de
scootmobiel, en wat gebeurt er als vrienden wegvallen om ons heen?
Drempelhulp en slimme deurbel
Het harde gedeelte is nog maar de helft van het vraagstuk, zo geeft Van
der Lelij aan. Er is naast voldoende bouwcapaciteit (tot 2040
stadsbreed 23.000 woningen erbij) al een aardig potentieel aan
toekomstbestendige woningen en woningen die je aan kunt passen. Maar
die bestendigheid is slecht verdeeld – denk aan jongeren op
de begane grond en in galerijflats die juist geschikt voor ouderen zijn
- en de doorstroming is minimaal. Woningruil of initiatieven als Van
groot naar beter blijken in praktijk maar moeizaam van de grond te
komen. Wie goed zit, blijft lekker zitten.
Even belangrijk is verder de sociale context. Leuk zo’n
drempelhulp, douchebeugel of slimme deurbel, maar als mensen vervolgens
doodgaan van eenzaamheid en verveling schiet je er in de zin van een
gelukkige stad nog niet veel mee op.
Lang Leven Thuisflats
Samen zorgen is daarom het credo. Een ideaal verwerkt in het concept
van de Lang Leven Thuisflats waaraan op dit moment ook in Amsterdam
gewerkt wordt. Een mooie samenwerking tussen wooncorporaties en
welzijnsorganisaties.
Ja, geweldig… zegt iemand in de zaal, maar als die
corporaties ons dan zo goed gezind zijn, waarom toch steeds dat
verkopen van sociale huurwoningen? En waarom neemt de gemeente niet
meer regie hierin? De kwartiermaker snapt het sentiment, ze hoort het
vaker. Maar corporaties, zegt ze, hebben een bepaalde handelingsruimte
nodig, ook om nieuwbouw te realiseren. De gemeente heeft daar afspraken
over.
Zelf achter de balie
Willemijn Souren is programmamanager bij Woonzorg Nederland, een
landelijke woningcorporatie voor ouderen die in Amsterdam onder meer
wooncomplex De Flessenman en De Bouwmeester heeft en nu de laatste hand
legt aan het wooncomplex Stadsveteraan voor 55-plussers in het
Amstelkwartier. Bijzonder aan dit laatste is dat van tevoren huurders
zijn gezocht en zij een aandeel kregen in de ontwikkeling van het
gebouw en de diensten. Een warm advies van Souren: leer je bewoners
kennen, betrek ze bij het proces en doe af en toe een stapje terug. Een
verrassing was bijvoorbeeld dat mensen geen bibliotheek en
fitnessruimte wilden zoals Woonzorg had bedacht, maar liever een
kluslokaal en culturele ruimte. Ook wilden ze zelf bij toerbeurt achter
de balie zitten, in plaats van iemand van buiten aan te trekken.
Mix van bubbels
Zoek vooral naar wat mensen kunnen, vindt ook Thomas van Leeuwen,
architect bij D/Dock, een innovatief ontwerpbureau dat bijvoorbeeld de
binnentuin van het Sarphatihuis ontwierp. Een modelplek voor
samenkomsten van jong en oud, open en beschut tegelijk, met telkens
nieuwe gebruikers en gebruiksvormen.
Van Leeuwen was zelf een van de gelukkigen die in het nieuwe Sint Jacob
terecht kon. De nieuw gebouwde ouderenappartementen bleven daar vanwege
de vrije sectorprijzen voor een deel leeg, waarna de verhuurder besloot
de huur ook voor anderen open te stellen. Het resultaat, in de ogen van
Van Leeuwen: een leuke, levendige mix van bubbels (lees:
rijke bubbels). Zijn advies is de ontmoeting tussen jong en oud niet op
te leggen en vooral uit te gaan van de vraag wat je voor elkaar kunt
doen. En een tip: wil je ook werkenden bij activiteiten betrekken,
organiseer ze dan buiten kantoortijden.
Hotel ombouwen tot appartementen
Welke do’s en don’ts zijn er verder, wat vindt de
zaal ervan? Moderator Yinske Silva, die de avond soepel en met humor
aan elkaar gepraat heeft, zet de belangrijkste wensen uit de
tafelgesprekken ter afsluiting op een rij:
• verbinding, verbinding,
verbinding
• voorrang voor de buurt
• geen zorgdwang in het contact
tussen jong en oud (geef jongeren liever studiepunten als ze zorg geven)
• een centraal informatiepunt
over ouderenhuisvesting
• meer mogelijkheden om te ruilen
• ook koopwoningen betrekken;
meer mengen van koop, huur en sociale huur
• verdiepingen van leegstaande
kantoren tot woningen verbouwen (bestemmingsplannen zeggen nu nog nee)
• hotels ombouwen tot
appartementen
• en een mustsee voor de
gemeente als het gaat om sociale huur:
Tegenlicht
Expeditie Beter
Nederland, over het sociale huurbeleid in het Oostenrijkse
Graz en hoe
mensen met weinig geld in prachtige huizen wonen
Dit
stuk heb ik op
persoonlijke titel
geschreven. De gemeente Amsterdam wilde het graag gebruiken en heeft
mij uitgenodigd ook voor de rest van de serie verslagen te schrijven. Het verslag is als pdf naar deelnemers en
lokale media gestuurd, de opmaak die u hier ziet is speciaal voor mijn
site.
Bekijk ook het Recept
voor de toekomst dat evenementenbureau Cornelis
Serveert van deze meeting maakte
Tekstbureau
Yvonne van Osch
Binnenkadijk
117, 1018 ZE Amsterdam
opschrift@tip.nl
| 06-37313100