Rutger
Bregman in Café De Nieuwe Liefde, 17/0/14
Gratis geld
voor iedereen. Pleidooi voor een ontspannen Nederland
Rutger
Bregman heeft er zin in. Het wordt
tijd dat we uit de halve coma komen waarin de crisis ons heeft gestort,
vindt
de 26-jarige historicus. Dat we opnieuw durven dromen! Begin
2012 verraste Bregman Volkskrantlezers van rond de vijftig (moi)
door hen uit te maken voor vervelende klepzeikers. Altijd maar zeuren
en
klagen, dat deden we.
Gepost
door Yvonne van Osch op 29 oktober 2014
Bregman
is bij zijn standpunt gebleven. Met hardnekkig
jongenhondenoptimisme voert hij ons weg van de nostalgie en
veranderangst die
alles verzuurt, vertraagt en modderig maakt. Na zijn
Geschiedenis
van de
vooruitgang, waarin hij vooral een zonniger kijk bepleit op
onze tijd, komt
hij met oplossingen en praktische raad in
Gratis geld voor
iedereen. Aanstekelijke
titel, vindt interviewer Sanders. Roept herinneringen op aan de bond
tegen het
arbeidsethos van de bewust werklozen uit de jaren 1980.
Maar…
is het niet wat makkelijk?
Stephan Sanders
interviewt Rutger
Bregman in Café De Nieuwe Liefde
Want: gratis geld voor
iedereen, dat wordt dus
ein-de-loos studeren. Dat wordt zuipen en blowen tot je scheel ziet.
Toch? Nee, nee, nee. Stel dat we maandelijks allemaal
een
basissalaris van 1000 euro zouden krijgen, schetst Bregman. Dat is te
weinig om riant
van te
leven, maar genoeg om niet veertig uur te hoeven werken. Dan zouden we
dus
allemaal
een tandje lager kunnen! In één keer
klaar met de stress, het
gejaag en al het gedoe om niets. Wat zullen we daar allemaal wel bij
varen!
De kosten? De jonge historicus kent geen twijfel. In Londen is een
experiment gedaan. Dertien notoire daklozen kregen ieder drie duizend
pond om
vrij te
besteden.
Ze staken het niet in drank en drugs zoals iedereen dacht, maar in een
woordenboek, een gehoorapparaat, een paspoort, een telefoon. Zeven van
de
dertien vonden een woning. Of de samenleving
daar armer van geworden was? Integendeel. Met
wat een
dakloze kost aan politie, justitie en maatschappelijk werk, zegt
Bregman, zit ja al
gauw aan
de
Balkenendenorm.
Het licht is gedempt en de sfeer
uitstekend aan de Da Costakade 102 (voormalig pakhuis, voormalige kerk,
een van de eerste gebouwen in Nederland van gewapend beton!) Veel
glazen wijn op tafel. Het
publiek van vooral de generatie klepzeikers en ouder luistert naar de
jonge hemelbestormer met milde ironie. Maar ook met sprankjes hoop, net
genoeg om het te merken. Een basissalaris voor iedereen. Ja. Een
zachter, sympathieker
Nederland waarin we ieder in ons eigen tempo gaan
zonder achterop
te raken. Ja. Geen discriminatie, geen uitsluiting, geen armoe.
Geen loos geschuif met mensen, geld en formulieren. Geen
vernederingen op niets af.
Gratis geld voor iedereen. Ja, dat willen we! Maak haast
Rutger Bregman, neem zelf vooral geen gas terug, houd je illusies bij
elkaar. Maak haast, raak niet te vermoeid, hou vol!
Café
de Nieuwe
Liefde is een maandelijks interviewprogramma
van debat- en bezinningscentrum De Nieuwe Liefde in Amsterdam. Op 17
oktober
waren te gast:
- Duo Sur
- Rutger Bregman
- Esther Gerritsen. Zij
sprak over haar nieuwe boek Roxy, waarvan het
einde ook haarzelf shockeerde. ‘Het moest iets zijn dat ik
zelf fysiek zou
kunnen. Of ik er ook mentaal toe in staat zou zijn?’ Na een
lange stilte:
‘We moeten ervan
uitgaan van niet.’
- Marco Kroon. Hij
sprak over zijn boek Danger
Close, naar natuurlijk kwam ook de legendarisch ridderslag
nog even ter sprake. Kroon en de majesteit: 'Nee, we
hadden niet
geoefend. We waren allebei onzeker.’
- Massih
Hutak, rapper,
schrijver, leerkracht, in 1992 uit Afghanistan naar Nederland
gekomen. ‘Ik wil meer dan mijn behoefte en genoeg
voor mijn
hebzucht, ik wil
paize.’
Bregman over de noodzaak
van een utopie.
Dit
artikel is op eigen titel geschreven door Yvonne van
Osch
Tekstbureau
Yvonne van Osch
Binnenkadijk 117, 1018 ZE Amsterdam
opschrift@tip.nl | 06-37313100